Η Β. Τσόνογλου, βουλευτής του Ν. Βοιωτίας κατέθεσε στον Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κο. Γ. Ραγκούση σχετικά με το νομοσχέδιο που προβλέπει το άνοιγμα του επαγγέλματος των ιδιωτών ταξί τα ακόλουθα:
«Όλοι κατανοούμε την ανάγκη αλλαγής πλεύσεως στον δημόσιο βίο της χώρας μας και την αλλαγή του στρεβλού μοντέλου ανάπτυξης που έχει ακολουθηθεί διαχρονικά. Πλην η μετάβαση σε ένα διαφορετικό περιβάλλον, μακριά από στρεβλώσεις του παρελθόντος ειδικώς για το επάγγελμα των ιδιοκτητών ταξί, θα πρέπει να γίνει ομαλά, μακριά από δογματισμούς και ακρότητες, και πιστεύω όλοι συμφωνούμε σε αυτό.
Και τούτο γιατί επί χρόνια είναι η πρακτική σε σχέση με την απόκτηση ενός ταξί, όπως την είχαν διαμορφώσει οργανωμένα συμφέροντα, όπως και η αδιαφορία της πολιτείας για την πάταξη της κερδοφορίας και φοροδιαφυγής λίγων και ισχυρών σε βάρος των πολλών, βιοπαλαιστών, οικογενειαρχών, που διαθέτουν περιουσίες για να αποκτήσουν το ταξί, σαν μοναδικό βιοποριστικό μέσο αυτών και της οικογένειάς τους.
Στο παρόν νομοσχέδιο προτείνω:
α) πλήν των ορεινών και νησιωτικών περιοχών, η προστασία των οποίων κατά την θέσπιση νόμων και διαταγμάτων κανονιστικών, προβλέπει και προστατεύει το Σύνταγμα στο αρθ.101 παρ.4 και στις παρ.4 και στις περιφέρειες και ειδικότερα κατά τους καλλικρατικούς δήμους να λαμβάνονται υπόψιν τα πληθυσμιακά κριτήρια, διότι επί μακράν έχουν διαμορφωθεί συνθήκες αγοράς, ζήτησης και προσφοράς ώστε οι θέσεις που ήδη καλύπτουν να είναι εξαιρετικά υπερβολικές και να έχουν υπερκορεσθεί, ενόψει των αναγκών σε μεταφορά του επιβατικού κοινού,
β) να επιτρέπεται ελεύθερα η μετάβαση των ταξί στους συγγενείς πρώτης τάξεως ανιόντες και κατιόντες,
γ) να υπάρξει κλιμάκωση στα παράβολα τόσο για την κτήση νέας άδειας ή αντικατάστασής τους, ώστε να λαμβάνονται υπόψιν και κοινωνικά κριτήρια, πολύτεκνοι, γονείς τέκνων ΑΜΕΑ κ.ο.κ,
δ) πέραν της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής του Υπουργείου να ορισθεί επιτροπή βουλευτών, ώστε να επεξεργασθεί όλες τις υποβλειθείσες προτάσεις πριν διαμορφωθεί το τελικό κείμενο.
«Όλοι κατανοούμε την ανάγκη αλλαγής πλεύσεως στον δημόσιο βίο της χώρας μας και την αλλαγή του στρεβλού μοντέλου ανάπτυξης που έχει ακολουθηθεί διαχρονικά. Πλην η μετάβαση σε ένα διαφορετικό περιβάλλον, μακριά από στρεβλώσεις του παρελθόντος ειδικώς για το επάγγελμα των ιδιοκτητών ταξί, θα πρέπει να γίνει ομαλά, μακριά από δογματισμούς και ακρότητες, και πιστεύω όλοι συμφωνούμε σε αυτό.
Και τούτο γιατί επί χρόνια είναι η πρακτική σε σχέση με την απόκτηση ενός ταξί, όπως την είχαν διαμορφώσει οργανωμένα συμφέροντα, όπως και η αδιαφορία της πολιτείας για την πάταξη της κερδοφορίας και φοροδιαφυγής λίγων και ισχυρών σε βάρος των πολλών, βιοπαλαιστών, οικογενειαρχών, που διαθέτουν περιουσίες για να αποκτήσουν το ταξί, σαν μοναδικό βιοποριστικό μέσο αυτών και της οικογένειάς τους.
Στο παρόν νομοσχέδιο προτείνω:
α) πλήν των ορεινών και νησιωτικών περιοχών, η προστασία των οποίων κατά την θέσπιση νόμων και διαταγμάτων κανονιστικών, προβλέπει και προστατεύει το Σύνταγμα στο αρθ.101 παρ.4 και στις παρ.4 και στις περιφέρειες και ειδικότερα κατά τους καλλικρατικούς δήμους να λαμβάνονται υπόψιν τα πληθυσμιακά κριτήρια, διότι επί μακράν έχουν διαμορφωθεί συνθήκες αγοράς, ζήτησης και προσφοράς ώστε οι θέσεις που ήδη καλύπτουν να είναι εξαιρετικά υπερβολικές και να έχουν υπερκορεσθεί, ενόψει των αναγκών σε μεταφορά του επιβατικού κοινού,
β) να επιτρέπεται ελεύθερα η μετάβαση των ταξί στους συγγενείς πρώτης τάξεως ανιόντες και κατιόντες,
γ) να υπάρξει κλιμάκωση στα παράβολα τόσο για την κτήση νέας άδειας ή αντικατάστασής τους, ώστε να λαμβάνονται υπόψιν και κοινωνικά κριτήρια, πολύτεκνοι, γονείς τέκνων ΑΜΕΑ κ.ο.κ,
δ) πέραν της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής του Υπουργείου να ορισθεί επιτροπή βουλευτών, ώστε να επεξεργασθεί όλες τις υποβλειθείσες προτάσεις πριν διαμορφωθεί το τελικό κείμενο.